URINEWEGINFECTIES
Urineweginfecties bij de hond komen zo nu en dan voor. Bij de ongecastreerde mannelijke hond niet te verwarren met problemen aan de prostaat.
Klachten en Symptomen
De verschijnselen zijn vaak iets meer drinken, maar vooral vaak proberen te plassen. De urine kan een rode kleur hebben. Naast de toevalstreffers, kunnen urineweginfecties ook worden veroorzaakt door blaasgruisproblemen of zelfs grotere blaasstenen.
Diagnose
Bij vermoeden van urineweginfecties is urineonderzoek sterk aanbevolen. De stripmethode geeft uitsluitsel over de aanwezigheid van bloed en ontstekingscellen. Gruis wordt microscopisch aangetoond na centrifugeren van een kleine hoeveelheid urine, waarna het type kristal wordt bepaald. Steentjes worden aangetoond door het maken van een röntgenfoto of echo van de blaas zelf.
Behandeling
Infecties worden meestal aangepakt met een geschikt antibioticum. Persdrang en pijn bestrijden we met ontstekingsremmers en urinewrgontspanners.
Als blaasgruis de oorzaak is van de urineweginfectie, wordt dit probleem aangepakt met een blaasgruisdieet. Blaasstenen zullen operatief uit de blaas verwijderd moeten worden, waarna een blaasdieet het opnieuw ontstaan ervan moet voorkomen.
NIERFALEN
Bij de ouder wordende hond kunnen nierproblemen optreden. Het bloed wordt niet goed meer gezuiverd van afvalstoffen.
Het vroegste stadium hiervan is alleen via de urine aan te tonen, via een speciaal onderzoekje. Zie hiervoor onder het kopje (Op) leeftijdbegeleiding.
Klachten en Symptomen
De verschijnselen van gevorderd nierfalen zijn vermageren, veel drinken en veel plassen. De hond verliest zijn conditie en is daardoor moe en lusteloos. De eetlust is weg en braken kan voorkomen.
Diagnose
De diagnose wordt bevestigd door bloedonderzoek. Hierbij wordt bekeken of de nieren nog in staat zijn bepaalde stoffen voldoende uit het bloed te verwijderen. Zo niet, dan zijn de waarden hiervan aantoonbaar verhoogd in het bloed van de hond.
Behandeling
Juiste medicatie zorgt er voor dat de nieren hun werk weer beter kunnen doen. Samen met een nierdieet dat er voor zorgt dat de achteruitgang van de nieren wordt vertraagd, het lichaam niet verder vermagert en het vele drinken en plassen vermindert, proberen we zo de conditie van de hond weer te verbeteren.
LEVERFALEN
Zoals de nieren bij nierfalen, kan ook de lever moeite krijgen met het uitvoeren van zijn functies. De afvalstoffen uit het lichaam worden niet goed meer omgezet naar stoffen die door de nieren kunnen worden afgevoerd.
Klachten en Symptomen
De hond wordt misselijk en kan gaan braken. Sommige stoffen uit de lever kleuren de huid of de zichtbare slijmvliezen van het oog en de binnenzijde van de lippen geel. Geelzucht genaamd.
Omdat waardevolle bouwstoffen niet goed meer kunnen worden benut, vermagert de hond. Meer drinken en meer plassen worden ook vaak gezien. De hond wordt ook snel moe.
Diagnose
De diagnose leverfalen wordt gesteld via bloedonderzoek. Hierbij wordt gekeken of stoffen die door de lever worden gemaakt, in normale concentraties in het bloed aanwezig zijn.
Behandeling
Naast de juiste medicatie, bestaat ook bij leverfalen een goed leverdieet om het vermageren te voorkomen en vooral om de afvalstofproductie sterk te verminderen. Hierdoor wordt het nog goed werkende leverweefsel ontzien en de taak van de totale lever wordt hierdoor verlicht.
HUIDPROBLEMEN
Patiënten met huidproblemen vormen een grote groep binnen ons totale patiëntenaanbod. Problemen van de huid kunnen behalve gemaakt door verwonding, hormonaal zijn, door infectie of parasieten veroorzaakt worden, of in gang gezet zijn door overgevoeligheid voor voedingsbestanddelen of stoffen uit de omgeving of vanuit de hond zelf. Een enkele keer vormen chemische stoffen of hitte de basis van het probleem.
Klachten en Symptomen
Vaak gaan huidproblemen vergezeld van jeuk en/of kaalheid. De huid is rood, schilferig of bedekt met blaasjes, wondjes of korsten. Met als gevolg dat het dier blijft krabben.
Diagnose
Onderzoek zal de oorzaak moeten achterhalen. Een duidelijke voorgeschiedenis, weefselkweek, bloedonderzoek of microscopisch onderzoek van de huid na het nemen van een huidafkrabsel, kunnen daarbij helpen.
Behandeling
Het is belangrijk om de schade te beperken en te herstellen met behulp van medicatie of dieetvoeding.
Vaak zijn ook medicinale shampoos heel geschikt om in ieder geval een deel van de problemen op te lossen en is het zaak om bij parasieten, deze te bestrijden met de juiste middelen, zonder de aangetaste huid nog verder te beschadigen.
Allerhande allergieën kunnen met medicatie worden onderdrukt. Vooral in geval van voedingsallergie, is een honderd procent zuiver hypoallergeen dieet noodzakelijk, maar ook om een normale huidfunctie te ondersteunen is een omegavetzuur dieet van groot belang.
SCHILDKLIERPROBLEMEN
Bij de hond zien we regelmatig dat de schildklier te zwak werkt. Ook bij jongere honden kan dit het geval zijn.
Klachten en Symptomen
Het duidelijkste kenmerk van een te traag werkende schildklier is het te dik worden van de hond. Afvallen wordt erg lastig en lijkt wel onmogelijk. Dit komt omdat het schildklierhormoon een belangrijke rol speelt in de verbranding van energie, waaronder vetten.
Het dier wordt trager in alle handelingen en voelt soms kouwelijk aan. Rillen kan ook een symptoom zijn.
Diagnose
De diagnose wordt gesteld door in het bloed de concentratie van het schildklierhormoon te meten.
Behandeling
Bij een vastgesteld tekort wordt in tabletvorm het schildklierhormoon aan de hond gegeven. Tussentijdse controle van de bloedspiegel maakt duidelijk of er genoeg gegeven wordt. Het overgewicht kan bestreden worden door een voeding te geven, geschikt voor obese patiënten. Zie ook verderop onder de noemer overgewicht.
OVERGEWICHT
Overgewicht of obesitas is een onderschatte ziekte. Denk aan de vervroegde slijtage van het bewegingsstelsel door de voortdurende overbelasting, acuut of op langere termijn.
Dit geldt ook voor de organen zoals lever, nieren en alvleesklier, die het door dit verhoogde aanbod aan lichaamsweefsel, veel zwaarder te verduren hebben. Hartfunctie en daarmee de bloeddruk staan continu onder stress, wat verstrekkende gevolgen kan hebben.
Bij de overwichtige hond is suikerziekte ofwel diabetes mellitus, het meest geziene probleem als het gaat om de slijtage van de organen. Hierbij faalt de normale energiehuishouding.
Bij de (grotere) hond is artrose de meest opvallende aandoening is die toeslaat. Hierbij zijn de gewrichten van de rug en/of ledematen door de continue overbelasting blijvend beschadigd. Dit kan met veel pijn gepaard gaan.
Behandeling
Om goed om te gaan met het overgewicht van uw hond, hebben we dieetspreekuren in de praktijk. Kosteloos wordt u voorzien van goede tips en het gewicht van uw huisdier wordt bijgehouden en vervolgd, om resultaten zichtbaar te maken of om adviezen bij te stellen. Indien nodig wordt u geadviseerd om uw huisdier een hongerbestrijdend product te geven of CRD te gaan voeren.
CRD is een Specificdieet dat nauwelijks calorieën bevat, maar wel de juiste eiwitten, vitaminen, essentiële vetzuren en mineralen per portie. Omdat steeds minder geven van het vertrouwde voer, het risico vergroot op tekorten van essentiële voedingsstoffen en het dier continu honger heeft. En dat kan niet de bedoeling zijn.
Het dieet bestaat in twee versies. De eerste om gewichtsvermindering te bereiken. Het tweede om het bereikte juiste gewicht te handhaven.
EPILEPSIE
Epilepsie of vallende ziekte is een aandoening bij de jonge (jeugdepilepsie) of juist ouder wordende (ouderdomsepilepsie) hond.
Het wordt veroorzaakt door een storing in de doorgifte van de elektrische signalen in de hersenen.
Klachten en Symptomen
De verschijnselen zijn het gedeeltelijk of geheel buiten bewustzijn raken in een opgewonden staat. Trappelen in zijligging na omvallen en eventueel schuimbekken kunnen duidelijke kenmerken zijn, maar soms alleen even een soort ‘black-out’.
Behandeling
Indien deze verschijnselen een keer zijn opgetreden, sluiten we via bloedonderzoek een onderliggende oorzaak, bijvoorbeeld lever- of nierfalen en een te traag werkende schildklier uit.
De epilepsie wordt primair genoemd als er geen onderliggende oorzaak is te vinden. is er wel een vermoedelijke oorzaak, dan noemen we het epileptische beeld secundair.
In overleg wordt er besloten om de hond te mediceren met een anti-epileptisch medicament. Zo moeten de aanvallen zo veel mogelijk worden voorkomen.