Pluis is een cavia van ruim 2,5 jaar die plots een abces ontwikkelde onderaan de rechter onderkaak. Pluis begon ook af te vallen en wilde niet goed meer drinken. Met gasnarcose is hij onder narcose gebracht en is het abces geopend. Hierna is de gemaakte wond open gelaten om te zorgen dat nieuwe pus er uit zou kunnen stromen. In de diepte was ook een harde zwelling voelbaar; kwam het probleem misschien vanuit het gebit? Het gebit was niet afwijkend bij inspectie, maar de kieswortels zijn niet te zien van buitenaf. Een röntgenfoto kan hierover meer informatie geven, maar de ontsteking van Pluis was zo flink dat het beeld niet duidelijk zou zijn.

Pluis is op de antibiotica en pijnstilling gezet. Na een week was hij weer flink aangekomen. De huid van het abces begon wel af te sterven waardoor er een klein gaatje in de huid ontstond. Door wondverzorging en goede hygiëne is dit prima opgevangen. Abcessen bij knaagdieren en konijnen zijn vaak langdurige en trage processen. Pluis heeft ruim twee weken op de antibiotica en pijnstilling gestaan voordat alles opgelost was!

Ziekte onder de loep

Syfilis bij konijnen is een ziekte die wordt veroorzaakt door de bacterie Treponema paraluis cuniculi. De klachten zijn zeldzaam en toch is waarschijnlijk 25% van de konijnen drager van deze bacterie zonder dat ze symptomen ontwikkelen. De letsels veroorzaakt door deze bacterie zijn erg typisch: eerst raken oogleden, anus en lippen gezwollen en roodgekleurd. Later komen daar harde, lichtbruine korsten op.

Infectie gebeurt via direct contact met konijnen die drager zijn, materiaal in de kooi dat besmet is (bijvoorbeeld besmet hooi), tijdens de geboorte of tijdens de dekking. Het duurt gemiddeld 3 tot 6 weken voordat er symptomen ontstaan. Dragers krijgen vaak symptomen als hun afweer verzwakt raakt, bijvoorbeeld door stress. We zien deze ziekte dan ook vaak bij konijnen die net zijn aangekocht en na een verhuizing.

De diagnose is niet gemakkelijk; microscopisch zijn de bacteriën slecht zichtbaar. Met een bloedtest kan syfilis worden opgespoord, maar het kan ruim 8 tot 12 weken duren voordat het aantoonbaar is. Soms geneest het dier vanzelf. Tot die tijd is het belangrijk om in de gaten te houden of het konijn goed eet, de letsels op de lippen kunnen namelijk pijnlijk zijn! Meestal zijn 3 injecties antibiotica met een interval van 7 dagen nodig ter genezing.

De ziekte is niet besmettelijk voor mensen. Alle konijnen die contact hebben met het zieke konijn moeten worden behandeld.

Wist u dat?

Wij het Huisdieren Zorg Plan aanbieden? Middels een vast maandbedrag ontvangt u alle ontworming- en ontvlooiingsproducten gratis. De jaarlijkse standaard vaccinaties en een gezondheidscontrole bij de dierenarts zijn hierbij ook inbegrepen. Verder ontvangt u op al onze producten en diensten 10% korting.

Maja is een Siberische husky die op leeftijd van 2,5 maand bij ons werd binnen gebracht met klachten van braken en ernstige diarree. De diarree was waterdun, lichtgeel en slijmerig. Maja werd in korte tijd erg lusteloos en wilde niets eten en drinken. Daardoor ging haar gezondheid ook drastisch achteruit. Ze komt oorspronkelijk uit Polen en haar vaccinatieschema was onvolledig. Meteen werd er getest of Maja Parvovirose kon hebben. Het Caniene Parvovirus is een virus dat in Nederland bijna niet meer voorkomt vanwege zeer strenge en waterdichte vaccinatieschema’s, maar in andere delen van Europa helaas nog heel frequent.

Het veroorzaakt ernstige darmwandschade met ernstige diarree tot gevolg. Het komt veelal voor bij jonge pups. Doordat de darmwand beschadigd wordt, worden voedingsstoffen en water niet meer opgenomen. Het geeft tevens erge buikpijn, waardoor de pups vaak stoppen met eten en drinken. De combinatie van de beide symptomen is in bijna 100% van de patiënten fataal. Omdat het een virus betreft, zijn antibiotica als therapie geen oplossing. Het enige wat er gedaan kan worden, is de pup zo goed mogelijk ondersteunen door intensieve infuustherapie, dwangvoeding, maagdarmbeschermers, warmte, antibiotica via het bloedvat ter voorkoming van bloedvergiftiging en het regelmatig meten van het bloedsuiker.

Maja’s conditie bleef de eerste dagen erg slecht. Zeker toen ze ook nog koorts ontwikkelde zagen we het somber in...

Maar deze pittige dame heeft zich toch door de infectie heen geslagen. Na 4 dagen intensive care knapte ze langzaam aan op. Ze is daarna regelmatig bij ons op controle geweest om ervoor te zorgen dat ze niet zou terugvallen. Uiteindelijk heeft haar eigen lichaam de infectie verslagen! Ze groeit als kool, haar vaccinaties zijn inmiddels up-to-date en we zien haar toch een beetje als een wonderhondje die gevochten heeft voor haar leven!

De kat Darwin werd bij ons op 8 weken leeftijd binnen gebracht, met een zeer afwijkende stand van zijn rechter voorpoot. Op de röntgenfoto’s was zijn polsgewricht gezwollen en de botjes lagen niet op de juiste plek. Gebroken of ontwricht, het was niet te zien vanwege de zwelling en de minimaat van de nog kraakbeenachtige botjes.

Na drie weken rust en een spalkje te hebben gedragen, bleek op de controlefoto dat we te maken hadden met ontwrichting. De bandjes die de polsbotjes onderling verbinden waren gescheurd, dus alle botjes lagen op de verkeerde plekken, waardoor het gewricht niet-functioneel wordt. Het is vaak onmogelijk om deze te herstellen (de meeste botjes zijn enkele millimeters groot).

Er waren 2 opties mogelijk: het gewricht ‘vastzetten’, wat betekent dat er een stalen plaatje tegen het gewricht wordt vastgezet. Een lastige operatie bij zo’n kleine patiënt. De tweede optie was amputatie van het pootje. Dat lijkt drastisch, maar katten kunnen ontzettend goed overweg met 3 pootjes. Dit zou het levenslange probleem van een niet-functionerende pols meteen oplossen. Deze optie is gekozen door de eigenaars en inmiddels gaat Darwin met 3 poten door het leven alsof hij niet beter weet!